Tag: verwondering

Appie

Ik ben Appie, de telefoon van Odette. Niks met voetbal en toch prijkt er “14” op mijn rug. Kan ik ook niks aan doen. Ik baal want ik wil graag in het groene hoesje. Die zie ik amper meer en dat vind ik jammer. Het was mijn vakantiehoesje. Wanneer ik daar in zit, weet ik… Lees verder Appie

Boekie

Op 7 augustus 2022 besloot ik – nadat ik werd aangemoedigd door een Facebookvriendin – om aan een tweede boek te beginnen. Het boek kreeg als werktitel: Spaghetti en Wafels. Gewoon, omdat het leven soms als spaghetti voelt en soms als een wafel. Lekker overzichtelijk en dodelijk saai. Uiteraard kwam er van dat boek helemaal… Lees verder Boekie

Post-it

‘Niet zo trekken,’ klinkt het. ‘Ik ben nog niet helemaal los,’ zegt het post-it stickertje. Ze is roze en ik heb net ‘briljant’ op haar geschreven. Zometeen plak ik haar op de schoenendoos, waarin ik mijn meest briljante ideeën en zinnen heb verzameld. En stukjes. Blogtitels. ‘Sorry,’ zeg ik zachtjes. Voorzichtig haal ik haar van… Lees verder Post-it

Grasje

Het was eind augustus of begin september. Jij liep met een man en een hondje over mij heen. Langs me heen. Ik weet niet zo goed of je me hebt gezien, je klom iets verderop omhoog, samen met die man en dat hondje. Jullie gingen in gesprek, pasten goed op mij en mijn collega’s, die… Lees verder Grasje

Zonsprookje

Op een dag ging de zon niet onder maar viel naar beneden. Steeds lager en lager zweefde ze omlaag. Tot ze met haar buitenste laagje de oceaan raakte. “Tering dat is koud!” riep ze. Daarna schrok ze verschrikkelijk want ze wist niet dat ze praten kon en ook niet dat ze zó kon schelden. Tja,… Lees verder Zonsprookje

Ruggespraak

Gisteravond deed ik een schrijfoefening tijdens een uurtje Interplay. Meestal zijn dat oefeningen waarbij gedanst of gezongen kan worden: vanavond mocht er worden geschreven. Intuïtief vooral: laten ontstaan wat er kwam. Downloaden. Waar vandaan dan ook. In mijn Zoomscherm werd nog veel gesproken en verhelderd en ik voelde dat er van alles geschreven wilde worden.… Lees verder Ruggespraak

Ruggespraak

Er komt een foto op. Van mij en Bibi, op een betonnen pier ergens in Penmarch, Bretagne. Het doet me een beetje zeer om ernaar te kijken, waarom weet ik eigenlijk niet. Misschien is het de eenzaamheid, met dat ene hondje op die rots, in plaats van het vaste span van twee.  Mijn lieve rare… Lees verder Ruggespraak

Penvrienden

Dag drakenboek, Hier een bericht van je kamergenoot. Ik ben dat donkerrode schrijfschrift. Ik lig al een tijdje klem tussen andere schrijfschriften. Tot mijn schrik is mijn borst beschadigd, doordat er een sticker op mij heeft gezeten met de tekst “Spaghetti & Wafels”. Die is er vorige week dus afgescheurd. Deed zeer, man. Alsof er… Lees verder Penvrienden

Rechtlijnig

“Jij wil het ook altijd anders.” Het zinnetje galmt nog wat na. Draait rond, nestelt zich in het slakkenhuis van mijn gehoorgang. Om zachtjes te echoën. Het klopt. Ik wil het altijd anders dan de massa. Ik moet er niet aan denken om onderdeel te worden van iets wat niet klopt voor mij. Ik kan… Lees verder Rechtlijnig