Diep-loma

Op 3 april ontving ik mijn diploma “Lef om te stralen.” Ik kreeg mijn certificaat op rolletjes, na mijn Powerpoint karaoke en in vol kostuum. Inclusief diepzielduikbril en krantenmuts.

Het is ruim drie weken geleden en pas nu sta ik mezelf toe om ervan te genieten en er trots op te zijn. Dát is wat overspanning met een mens doet. Niet mogen zijn, of genieten. Er moet immers ook gewerkt worden en er moeten nuttige dingen worden gedaan. Uithangen op de bank tijdens een slechte dag in de put hoort daar niet bij.

Ik had zo’n lol gehad, op de dag van de diplomering. Trots was ik ook. Bij Lef heb ik namelijk ontdekt wat ik leuk vind en waar mijn talenten liggen. Ik ontdekte daar dat ik het ontiegelijk fijn vind om een klein lichtje of vonk in andere mensen te ontsteken, te mogen raken met mijn woorden. Dat ik een prachtige gave heb om dingen en mensen te zien die (nog) niet zichtbaar zijn voor anderen, en dat ik dat op mijn unieke manier zichtbaar mag maken.

‘s Avonds na de diplomering kwam de terugslag. Ik had lol gehad, mijn kritische geest was daar helemaal niet oké mee. Want die had bedacht dat ik eerst maar ‘ns iets op mijn werk moest doen, voor ik mezelf mocht toestaan, te genieten. Te lachen (te bulderen, eerlijk gezegd). Iets leuks doen en trots zijn kwam wel weer na het werk, vond mijn kritische geest.
Vervolgens sloeg ik op slot.

Wonderlijk hoe dat werkt, die kritische geest van mij. Sinds kort leer ik mijn lijf te laten meesturen. En mijn lichaam juicht wanneer ik naar mijn Lef foto met diepzielduikbril kijk. Mijn kritische geest mag dus een beetje aan de kant, ruimte maken voor mijn hele wezen. Hoofd, hart, bekken. Alles. Want ik mag genieten, al ben ik niet aan het werk.

De komende tijd ga ik verder aan en met mezelf sleutelen. Samen met een haptotherapeut waarmee ik de diepte in mijn lichaam ga verkennen. Mijn lichaam leren inzetten als een instrument in het tonen van gevoelens en emoties. Want dat is meer dan woorden alleen, weet ik ondertussen.

M’n hoofd mag even een stapje opzij doen in dit overspanningsproces, waarin nog zoveel moois verscholen ligt.

Door Odette

Hoi! Ik ben Odette en sinds 2006 blog ik over alles wat me beweegt.

1 reactie

  1. Van Harte Gefeliciteerd. Weer een mijlpaal bereikt. Aan je gezicht te zien was het ondanks je lefkostuum berespannend wat je daar deed. Als ik het goed begrijp ga je sowieso nog spannende tijden tegemoet. Ik wens je daarbij alle succes.

Reacties zijn gesloten.