Connectie

In de afgelopen weken ben ik een beetje verslingerd geraakt aan Eventbrite. Ze brengen me bij online evenementen die overal over kunnen gaan. Zo heb ik al online geïmproviseerd, geacteerd, positief drama gespeeld, verhalen en gedichten geschreven én gespeecht. In het Engels.

Gisteren vond ik de Toastmasters. In de gauwigheid had ik iets gelezen over leren spreken dus ik klikte snel op de button “deelnemen” om nog mee te kunnen doen. Even later bevond ik me in het 48e district der Toastmasters. In Florida in de joe es of ee. Wonderlijk hoe de wereld dan dichtbij komt.

Ik werd er ontzettend hartelijk en hoffelijk ontvangen. Als special guest, all the way from Amsterdam. Ik mocht luisteren naar verschillende verhalen en enkele korte speeches. Ik viel overigens in een vergadering (keurig op tijd met agenda) en een spreekwedstrijdje tegelijk. Even ben ik bang geweest om te “mogen” speechen, maar gelukkig mocht ik fijn mijn mond houden en luisteren naar wat anderen te vertellen hadden. Het was mooi en indrukwekkend tegelijk.

Een van de dames, Soledad met een Spaanse tongval, vertelde over taal. Dat het de mensheid met elkaar verbindt en dat het leren van een vreemde taal haar zoveel mogelijkheden had gegeven. Om te reizen en om scholing te volgen. Zodat ze zich inmiddels tussen de toastmasters begon, als native Spanish speaker. Ze deelde mijn kijk op taal, die inhoudt dat je je met taal ín de wereld kunt zetten en er ook nog over kunt vertellen. Taal verbindt, met verhalen. Ze had er zoveel mee gewonnen.

Terwijl ze sprak, stroomden de tranen over mijn wangen. Soledad vertelde mijn adagio voor taal. Leren, ontwikkelen, verbinden, communiceren. Reizen. En ook: troosten. Ik stuurde Soledad via de chat mijn persoonlijke reachtie in de vorm van mijn gedachten en complimenten over haar speech, waarbij ik afsloot met gracias, cariño. Per slot van rekening spreek ik een klein mondje Español. Het is weliswaar SteenkoolSpaans, maar dat zie je niet, online.

Ik ontving een heartfelted note met een gracias terug, plus een dikke knipoog in het Zoom-schermpje. En ik ontdekte, dwars door mijn schermpje en de internetverbinding, dat mensen waar ook ter wereld, in welk land en welke hoedanigheid dan ook, hetzelfde kunnen ervaren en in verbinding zijn.

Door Odette

Hoi! Ik ben Odette en sinds 2006 blog ik over alles wat me beweegt.

1 reactie

  1. Bewonderenswaardig wat jij allemaal durft op het internationale platform.
    Kijk even in je mail.

Reacties zijn gesloten.