Ik ben Appie, de telefoon van Odette. Niks met voetbal en toch prijkt er “14” op mijn rug. Kan ik ook niks aan doen.
Ik baal want ik wil graag in het groene hoesje. Die zie ik amper meer en dat vind ik jammer. Het was mijn vakantiehoesje. Wanneer ik daar in zit, weet ik dat we vertrekken en gaan. In het groen ontdekte ik Bretonse kusten van Doëlan, Clohars-Carnoët en de straatjes van Quimperlé. Wel botste toen mijn glaasje stuk. Oepsie!
Daarna mocht ik nóg eens mee naar Bretagne, in dat hoesje. De reis was niet helemaal hetzelfde, ondanks dat we in hetzelfde huisje verbleven. Er was slechts één keffertje in plaats van twee. Daar hadden de tweebenigen last van. Iets met disbalans en ook weer niet.
Sinds april van dit jaar heb ik wéér een nieuw jasje. Een blauwe, uit Barcelona. Het is me er eentje want hij hablart de oren van mijn kop. In het Spaans. Ik versta er niets van. Nu zou ik Google Translate kunnen aanzetten maar dat verdom ik.
Ik ben best meegaand hoor, maar het gemak waarmee deze José zich de vrijheid verschaft zich te permitteren om continu in zijn eigen taal te ouwehoeren irriteert me. En perdona mi: José zou Google natuurlijk ook even kunnen aanraken hè?
Van Barcelona houd ik zeker wel: ik kom er graag en vaak. Vraag me naar het chocoladeplein – dat niet zo heet – en ik breng je ernaartoe. Zonder Maps. Weet ik gewoon. Net als de zijstraatjes van de Rambla je meer inzicht in het echte Barcelona geven dan die brede straat vol rovers en vieze klamme toeristen.
Los gentes zijn er muy lindo y tranquilo. Zeer lief en vriendelijk, echt! Elke drie minuten stopt er een metro voor je neus. Dat lukt in Amsterdam niet. Er zijn te vaak storingen.
Waar ik handig voor ben? Nou ik ben natuurlijk de poort naar de buitenwereld. Ik breng je nieuws, roddels, mails, ik breng verbinding tot stand, je kunt eindeloos met mij scrollen, spelen en je kunt ook gewoon met mij bellen of met je tante in Australië.
Naast een beller ben ik ook een kluis. Als ik weg ben lieve mensen, nou dan hebben we écht een probleem. Wachtwoorden, banktoestanden, recepten, boodschappenlijstjes, blogbeginnetjes, bedrijfsplannen, alles zit in mij. Ik bewaar het met liefde, daar niet van.
Geen dagboek, wel de hoeder van Odette’s dagelijkse gedachten. Dat zijn er veel. Breinscheten, zoals ze zelf zegt. Sommige stinken als een malle. Of ik ook whatsapp? Liever niet. Appie is niet van de app, zeg maar. Appie houdt van filmpjes sturen, zelfgemaakte ongemonteerde ruwe versies, waarin Odette iets ontdekt en dat vertelt. Of inspreekjes, want Odette kan het zo mooi zeggen. Tenminste, als ze de juiste woorden kan vinden.
Tot slot ben ik haar niet-zo-stille vennoot binnen Fijnbedraad, het bedrijf van Odette. Zonder mij zou er eigenlijk geen BV’tje zijn. Oh wacht, dat is er ook niet want Odette is ZZP-er. En nee, het is geen bedrijf-je want JE doet niet mee.
Toevallig ben ik de hoofdmoot.
Was getekend,
Appie “Apple” 14
Hoi Appie, heb jij mij soms een berichtje gestuurd of ik met je wil appen en foto’s en videootjes met je wil delen? Hoewel je hier zegt niet van appen te houden, dan kunnen we elkaar de hand schudden. Hoe dan ook ik heb het gewist, geen idee wie de vragensteller was. Je eigenaresse heeft een ander nummer, maar misschien is het vernieuwd. Zij zou trouwens met een paar lieve woorden zijn begonnen en dat was in dat anonieme berichtje ook al niet het geval.
Ik wens jullie mucho trabajo. Hasta la vista
Naja seg! Meteen blokkeren die hap (zegt Ap).
Hier wassen wij onze handen en toetsjes in onschuld.
Heb Appie welkom bij de club.
Ik ben An, van de familie droid.
Mijn vader is Sam en mijn moeder sung mijn vader Iers en mijn moeder koreaans daarom staat er op mijn kont “made in Dublin”.
Maar ik kan je vertellen dat ik het roerig met je eens ben, taalbarrières zoals vroeger thuis hou ik niet van, daarom zit ik in een transparante hoes. Lekker helder, nou ja, dat was ie ooit.
Nou hasta la pasta en tot horens.
An de droid van
Whahaha!
Heeft Ap je nou gewoon aan het schrijven gekregen?
Whieehieuw!
Made in Dublin 🍀
Tja, zit er in en soms borrelt er wat omhoog, maar altijd in reactie op.
Vind je zin is er wel maar heeft altijd ruzie met vind je tijd.
Vind je zin die ruzie maakt met vind je tijd. Een blog op zich 😍