In de vroege ochtendschemering ligt het gras, verstopt onder een laag verse nachtkristallen. De groep vroege merels en spreeuwen hebben zojuist hun ochtendvergadering beëindigd en fladderen elk hun eigen weg. Aarzelend steekt de krokus haar hoofd omhoog, door het gat naar buiten. Voorzichtig strekt ze haar nek die nog wat stijf aanvoelt. Het is blauw… Lees verder Voorjaarssprookje
Maand: januari 2016
Terugspelen
Het is vijf jaar geleden dat we ons huis voor de tweede keer ingrijpend hebben verbouwd. Bij een lustrum hoort een beetje terugkijken en dus heb ik besloten –in overleg met mijn bloglezers- om de columns uit die tijd opnieuw uit te brengen. De eerste van de serie vind je hier. Bij het opnieuw publiceren… Lees verder Terugspelen
Dextra (3)
Begin deze week besluit ik om poolshoogte te nemen bij de lenzenman. Wanneer ik de winkel binnenstap, kijkt hij me wat meewarig aan, noteert mijn naam en ik zie een herkenning over zijn gezicht flitsen. Mevrouw oculus dextra, met forse cilinder. Zachtjes schudt hij nee met zijn hoofd. Even later toetst hij driftig wat gegevens… Lees verder Dextra (3)
Hoofdzin
Soms heb ik genoeg van mijn hoofd. Dan zit er zwerfvuil in. Herinneringen, voorzien van notities en memo’s, inclusief beeldmateriaal want ik heb een fotografisch geheugen. Er zwerft onverwerkt leed, verdriet en trauma rond maar ook beleefde vrolijkheid, ontvangen liefde en veel reisvreugde. Regelmatig moet ik de harde schijf in mijn bovenkamer defragmenteren doordat de… Lees verder Hoofdzin
Breuk
Een beetje zenuwachtig surf ik op het internet naar de site van mijn nieuwe energieleverancier. Eind vorig jaar heb ik de overstap gemaakt. Over twee weken gaat het contract in. Mijn meterstanden heb ik nog niet hoeven doorgeven en mijn oude leverancier heeft de jaarnota al klaargezet. Dat maakt me wat nerveus. Eerlijkheidshalve ben ik… Lees verder Breuk
Dextra (2)
“Dinsdag of woensdag zijn ze er, hoor,” zegt de opticienne. “Geeft u mij uw mobiele telefoonnummer, ik stuur u een berichtje wanneer ze er zijn.” Mijn telefoonnummer schrijf ik op een briefje -eerst checken want ik bel mezelf nooit- en de mevrouw zet het in de computer. Het lijkt wat snel, drie, vier dagen na… Lees verder Dextra (2)
Ontwikkeling
Donderdagmiddag, vijf over vijf. Ik stuur mijn fiets over het grindpad, gehaast om binnen te komen. Door het huis zie ik lichtjes om de beurt verschijnen, aan beide zijden. Doornat geregend stap ik over de drempel, schud mijn jas uit, zet mijn tas weg en trek mijn schoenen uit. De hondjes komen me tegemoet, begroeten… Lees verder Ontwikkeling
Dextra
Mijn wereld is vertroebeld zonder dat ik huil. Met het zicht van mijn linkeroog haal ik een havik uit de lucht, daar ligt het niet aan. Dat oog heeft -met correctie, dat wel- een visus van minstens honderdtwintig procent. Het is dat andere oog. Mijn oculus dextra doet het niet goed. Of althans, ze ligt… Lees verder Dextra
Proper (schrijfveer)
Er is iets veranderd in mijn bovenkamer. Goed nieuws want meer ruimte in de schrijfruimte. Minder goed nieuws voor het huis; geen tijd voor huishoudelijke zaken anders dan echte noodzakelijkheden. Terwijl ik de trap opklim om een wasje te verzorgen voor de andere moeder, zie ik zwarte draden bungelen. Nog net kan ik een gil… Lees verder Proper (schrijfveer)
Klapstoelen (schrijfveer)
Sommige klapstoelen overtreffen het begrip klapstoel en bevatten een aangename verrassing.